Στη διεθνή βιβλιογραφία, αρκετές μελέτες αναπτύσσουν θεωρητικά πλαίσια ώστε να αξιολογηθούν οι επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος. Συγκεκριμένα, τα τελευταία χρόνια, η έννοια της τρωτότητας και η εκτίμηση αυτής έχει καταστεί ένα σημαντικό θεωρητικό εργαλείο για την εκτίμηση και διαχείριση κινδύνων και καταστροφών που επιφέρει η αλλαγή του κλίματος.Καθώς η εκτίμηση της τρωτότητας είναι μία πολύπλοκη μεθοδολογία εκτίμησης κινδύνου, οι δείκτες που πρέπει να αναπτυχθούν απαιτείται να καλύπτουν τόσο το γεωφυσικό όσο και κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον.
Η μετάβαση από τη θεωρητική προσέγγιση στην ποσοτικοποίηση της τρωτότητας δημιουργεί την ανάγκη για ανάπτυξη σύνθετων δεικτών τρωτότητας οι οποίοι ορίζονται ως ενιαίοι δείκτες που αποτελούνται από πολλούς δείκτες και είναι ένα υποκείμενο μοντέλο της πολυδιάστατης έννοιας που μετράτε. Η έννοια της τρωτότητας, δεν είναι ουδέτερη, γιατί το περιεχόμενό της βασίζεται σε πάρα πολλές παραμέτρους, σε συγκεκριμένο φυσικό περιβάλλον, σε συγκεκριμένο οικονομικό και κοινωνικό-πολιτικό περιβάλλον κ.λπ. Δεν υπάρχει, δηλαδή, ένας ορισμός της τρωτότητας που να καλύπτει τον πολύπλευρο χαρακτήρα της και να είναι κοινά αποδεκτός, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κι ένας μοναδικός τρόπος μέτρησης της, που να περιγράφει πλήρως αυτήν την πολύπλευρη διαδικασία.
Στο ADAPT2CC αναπτύχθηκε ένας σύνθετος δείκτης τρωτότητας στην θερμική επιβάρυνση λόγω κλιματικής αλλαγής και χαρτογραφήθηκε σε επίπεδο Αστικής Κλιματικής Ζώνης (ΑΚΖ) για τις περιοχές μελέτης που έχουν επιλεχθεί. Μέσω του δείκτη αναδεικνύονται οι ΑΚΖ που παρουσιάζουν αυξημένη τρωτότητα, έτσι ώστε να σχεδιαστούν μέτρα προσαρμογής, εξειδικευμένα για κάθε περιοχή για τον περιορισμό του θερμικού κινδύνου λόγω της κλιματικής αλλαγής.
Η αποδοτικότητα των μέτρων αυτών αξιολογήθηκε μέσα από την κλιμακωτή μοντελοποίηση (cascade modeling), ουσιαστικά τη χρήση αριθμητικών μοντέλων προσομοίωσης του καιρού σε συνδυασμό με μικροκλιματικά μοντέλα υπολογιστικής προσομοίωσης ρευστών, για την αντίστοιχη κατά περίπτωση ΑΚΖ
Με την υλοποίηση του ερευνητικού έργου:
- Δημιουργήθηκε Δείκτης τρωτότητας στην κλιματική αλλαγή που επιτρέπει την αναγνώριση περιοχών στις οποίες υποβαθμίζεται το θερμικό περιβάλλον και κατά συνέπεια εμφανίζουν αυξημένη τρωτότητα στην κλιματική αλλαγή,
- Αξιολογήθηκαν ποσοτικά διάφορα μέτρα προσαρμογής (εξειδικευμένα για κάθε ΑΚΖ), τόσο για την παρούσα περίοδο όσο και για μελλοντικές, μεσω μικροκλιματικής μοντελοποίησης.
Ουσιαστικά το έργο επιτρέπει τη μετάβαση, από την προσέγγιση του ενός μέτρου προσαρμογής που εφαρμόζεται αδιακρίτως σε όλες τις αστικές ενότητες, στο εξειδικευμένο και διαφοροποιημένο μέτρο που αντιστοιχεί σε συγκεκριμένη αστική κλιματική ζώνη και για συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Το γεγονός αυτό καθιστά το μέτρο προσαρμογής, αποτελεσματικότερο.
